دوازده سال پیش، زمانی که فیلم ماتریکس را می‌دیدم، در میان آن همه جلوه‌های ویژه و مفاهیم تخیلی و حتی فلسفی نهفته در فیلم، یک صحنه خیلی برایم جذاب بود، در صحنه‌ای لازم بود که «ترینیتی»، هلیکوپتری را براند، اما او خلبانی هلیکوپتر را نمی‌دانست، به ناچار شیوه خلبانی توسط دوستان او بی‌درنگ روی مغزش بارگزاری شد تا او بتواند هلیکوپتر را از روی زمین بلند کند.